سه‌شنبه، آذر ۱۴، ۱۳۸۵

پروفسور فلسفه‌ي آي‌تي در قرآن

ديشب در مهماني شامي كه وزارت خارجه براي شركت‌كنندگان در همايش بين‌المللي سازمان جهاني تجارت ، جهاني‌شدن و چالش‌هاي كشورهاي مسلمان ترتيب داده بود با يك استاد خوش مشرب ازدانشگاه اسلامي بين المللي مالزي گپ مي‌زديم. درباره غذاهاي ايراني و مالايي و همه چيز. تخصصش تكنولوژي اطلاعات بود و با ايمان و اعتماد به نفس ويژه‌اي مي‌گفت درسي دارد با عنوان"فلسفه‌ي آي تي در قرآن". هيچ تحصيلاتي در مطالعات اسلامي و هيچ تصوري از مطالعه روش‌مند و منسجم در متون ديني نداشت. مي‌گفت خودش چند كتاب تفسير خوانده و اين درس را سامان داده‌است. نوع نگاهش را با يك نمونه از استنباطهايش ببينيد(نعل به نعل نقل مي‌كنم): خدا در قرآن فرموده اقرا بسم ربك الذي خلق...علم الانسان بالقلم. قلم ابزار ارتباط و آموزش است و كامپيوتر هم همينطور(قلم=كامپيوتر) پس قرآن آي تي را تاييد مي‌كند. نگاهي به سوابق تحصيلي او در دانشگاه‌هاي مختلف دنيا، اين نگاه را كه به هيچ روي نادر نيست، قابل توجه و تامل مي كند. جالبتر آنكه بدانيد وقتي از او و همكار ديگرش پرسيدم به عنوان يك مالزيايي به چه چيز افتخار مي‌كند، هر دو به نوسازي سريع كشورشان اشاره داشتند: پدران ما هر دو كشاورز بودند و هيچ‌چيز از علوم جديد نمي دانستند اما ما هر دو پروفسورهستيم.