پنجشنبه، آبان ۱۹، ۱۳۸۴

ماک هم دارد به خانه بخت می رود و احیانا من می مانم و یک وبلاگ بی کامنت. با او درباره این که مجالس مردانه در مراسم عروسی و عقد معمولا بی رونق و مایه اتلاف وقت است گفتگو داشتیم. و ایده هایی در مورد خلق مناسک شادی آفرین که خوشایند همه باشد ردو بدل شد. امروز گزارش بزرگداشت سعدی افشار، بازيگر نمايش های سنتی ايرانی، در خانه هنرمندان را می خواندم، دیدم سیاه بازی ایده ای است که عمومی کردنش چندان دشوار نیست. حتی مثل این مداح و روضه خوان هایی که برای مجالس ختم هستند ، می توان خدمات سیاه بازی را به خدمات مجالس وارد کرد.کار آفرینی هم هست. هر چه باشد از این ارکستر های یخی که در بیشتر مجالس میآورند بهتر است.گزارش رااینجا ببینید.