ظرفيت براي بلندنظري
هفته گذشته استيون کال عضو دموکرات شوراي سياست خارجي ايالات متحده مهمان دانشگاه بود. او همزمان رييس برنامه جهاني افکار عمومي نيز هست. در خلال سخنراني تاکيد برآن داشت که دولت جمهوريخواه در عراق گير افتاده و ما بر آنيم که نظر مردم عراق در مورد خروج يا عدم خروج امريکاييها بايستي عملي شود و نه هيچ سياست ديگر. او ادامه داد که بررسيهاي ما نشان مي دهد که نظر مردم عراق اين است که امريکايي ها بايد به مرور و طبق زمانبندي خارج شوند. پرسيدم شما در برنامهي ديپلماسي عمومي هزينه زيادي براي شکلدهي به افکار عمومي در خاورميانه ميکنيد. خودتان دوست داريد مردم عراق چطور فکر کنند؟ گفت: توان ما در شکل دادن به افکار عمومي مردم جهان بسيار اندک است. ما در اين زمينه فقيريم.
بعد از جلسه سوال هميشگي ام از ميهمانان خارجي را با اندکي تغيير پرسيدم: شما به عنوان يک امريکايي به چه چيز افتخار ميکنيد و از چه چيز شرمنده هستيد؟ گفت ما بعد از جنگ جهاني دوم امکان سيطره بيشتري بر جهان و ايجاد يک امپراطوري را داشتيم اما چنين نکرديم و تا حد زيادي مطابق ارزشهايمان عمل کرديم. اين يک چهره امريکاست. چهره ديگر امريکا هم قلدر مآبي است که شما ممکن است بوش را مظهر آن بدانيد. امريکا اين دو چهره را دارد و من به اولي مفتخر و از دومي شرمسارم. امريکا ظرفيت نظرگاههاي بلند را دارد و من به اين مفتخرم. united states has the capacity for great visions