ديروز جشن رونمايي كتاب "ايران در چهاركهكشان ارتباطي" دكتر محسنيان بود در كتابخانه‌ي ملي. خوبيش:سخنراني‌هاي كوتاه و مفيد. دكتر معتمدنژاد كه صحبت كرد ضمن آنكه محسنيان را بزرگ داشت سايريني مثل فريد قاسمي را نيز بابت كوشش‌هايشان در تاريخ ارتباطات نوازش كرد. بعد از مراسم مرا نيز با يك "سايتت را مي‌خوانم" شاد كرد. همسر دكتر محسنيان كه خارج از برنامه‌ريزي براي صحبت خوانده شد، نصيحتي نقل مي‌كرد از پدربزرگ محسنيان‌راد كه "اگر سپور هم شدي سپور خوبي باش" ياد اين مثل انگليسي افتادم كه دكتر پاكتچي زماني برايم گفته بود:" اگر كاري ارزش انجام‌دادن داشته باشد، ارزش خوب انجام‌دادن را هم دارد". درباره كتاب محسنيان بعدا خواهم نوشت.

چند ماه آخر سال گذشته معتاد شده‌بودم به وبگردي . براي خودم توجيه داشتم كه مربوط به كار و موضوعات مورد علاقه و مطالعه‌ام هست. ديدم به اين اندك سواد رسانه‌اي هم بي‌توجهي كنم به چه مانم؟ به زنبور بي‌عسل. يك ماهي روزه گرفتم كه جز براي مقاله و ايميل در فضاي وب نباشم تا بتوانم رابطه‌ام با وب را متعادل كنم. اين روزها تمركزم روي نظريه معاصر استعاره و تئوري استعارات نظري است. روي روش‌شناسي رساله كار مي‌كنم. هسته اصلي كارم درباره فرهنگ ايراني، چيزي نزديك به اين خواهد بود(چكيده). در مجموع دغدغه اصلي در روش‌شناسي ام اين است كه از داده‌هاي علوم شناختي جديد براي تحليل پديده‌هاي اجتماعي بهره‌ببرم و از اين ميان روانشناسي شناختي و زبانشناسي شناختي را بسيار مفيد مي‌يابم. فكر مي‌كنم تحليل نظام‌يافته استعارات در مطالعه فرهنگ مي‌تواند نقشي شبيه ژنتيك در پزشكي ايفا كند.