ماک هم دارد به خانه بخت می رود و احیانا من می مانم و یک وبلاگ بی کامنت. با او درباره این که مجالس مردانه در مراسم عروسی و عقد معمولا بی رونق و مایه اتلاف وقت است گفتگو داشتیم. و ایده هایی در مورد خلق مناسک شادی آفرین که خوشایند همه باشد ردو بدل شد. امروز گزارش بزرگداشت سعدی افشار، بازيگر نمايش های سنتی ايرانی، در خانه هنرمندان را می خواندم، دیدم سیاه بازی ایده ای است که عمومی کردنش چندان دشوار نیست. حتی مثل این مداح و روضه خوان هایی که برای مجالس ختم هستند ، می توان خدمات سیاه بازی را به خدمات مجالس وارد کرد.کار آفرینی هم هست. هر چه باشد از این ارکستر های یخی که در بیشتر مجالس میآورند بهتر است.گزارش رااینجا ببینید.
پنجشنبه، آبان ۱۹، ۱۳۸۴
مولف مرده با كفنِِ تر
- جواد مجابی در مراسم اعلام نتایج مسابقه داستانک های...
- Here is a good article about one of key concepts i...
- گفت وگو با دكتر كمال پولادى پيرامون كتاب «نظريه كن...
- نخستين کنگره بين المللی فمينيسم اسلامی که در بندر ...
- خیلی مایلم موضوعی که برای رساله دکتری برمی دارم پی...
- درباره قانون منع سكولاريسم و ليبراليسم در سينما سر...
- در این چند سال میزان کج خلقی و عصبانیت مردم در فضا...
- کتاب در طلب کام از جمله کتابها در قلمرو ايرانشنا...
- یک خانم ژاپنی که اکنون 73 سال دارد، به گواهى اسناد...
- بابت پایین بودن کرکره در این چند روز عذر خواهم.دست...
2 Comments:
من از همين جا برای آقای ماک و همسرشان
آرزوی يک زندگی آرام و خوب و هر چه که ميخوا"هند" ميکنم .
مراسم شادی آفرين !!! جالب است !
یاد دو بیت از دوست شاعرم علی محمد مودب افتادم:
زندگی چون رمه ای در دل کوهی زيباست
تو چه باشی چه نباشی رمه را می رانند
یادگاری بنویسید بر این دفتر ها
که از این مدرسه ها خاطره ها می مانند
ارسال یک نظر
<< Home