چهارشنبه، فروردین ۰۸، ۱۳۸۶

هر نفس نو مي‌شود دنيا و ما

7 فروردين شد. دلم مي‌خواست به بهانه شادباش نوروزي در باره چند چيز بنويسم. اما خاطرم جمع نمي‌شود. گفتم به تيتري بسنده كنم:اول، تحليل نشانه‌‌‌هاي هويت در پيام‌هاي كوتاه و ادبيات تبريك‌هاي نوروزي( يك فهرست اجمالي اينجا هست). ديگر، كليشه‌ها و مناسك سال نو كه صاحب نشانه توجهم را به آن جلب كرد و هنوز خودش در اين باب چيزي ننوشته، جز آنكه" كليشه شكستن كيارستمي را بي‌آنكه كليشه‌ها را ويران كند" ستوده. دو ديگر قدري در باره كارهاي سال گذشته و آينده‌ام بنويسم. آخرسر هم كه، وعده كرده بودم به صاحب سيبستان كه درباره‌ي نسبت سياست و روابط دوجنس بنويسم كه آن را هم.... پي‌نوشت: گمانه‌زني كانديداهاي دور بعد رياست جمهوري دوسال آينده را هم اينجا ببينيد.

2 Comments:

Anonymous ناشناس said...

آواي خوش هزار تقديم تو باد///
سرسبزترين بهار تقديم تو باد///
گويند كه لحظه‌يي است روييدن عشق///
آن لحظه هزار بار تقديم تو باد///
جناب آقاي دكتر عندليبي. با تبريك فرارسيدن سال نوي خورشيدي، شادترين لحظات، زيباترين دقايق، پرفروغترين سال و آرامترين، دل‌انگيزترين و سبزترين بهار را برايتان آرزو دارم. با تشكر و تقديم احترام، سيد ايمان (كوروش) ضيابري/// روزنامه‌نگار از ايران

فروردین ۱۳, ۱۳۸۶ ۹:۰۵ بعدازظهر  
Anonymous ناشناس said...

سلام ،کجایی استاد؟ به خدا خیلی وقته بهار امده ها؟ باور نمی کنی ؟

فروردین ۱۶, ۱۳۸۶ ۱۰:۱۳ قبل‌ازظهر  

ارسال یک نظر

<< Home